Abstract

At the end of 5 years %85 (73-87) of the patients were alive with no case of stroke. Of the 14 deaths the reason was myocardial infarction in 6, stroke in 4, malignancy in 3. The cause of death was unknown in the remaining case.

The mortality rate due to stroke in our carotid endarterectomy cases was found to be %4.6. This observation is compared with the results of other series of the literature and it is determined that the 5 year mortality rate due to cerebrovascular diseases is reduced by carotid endarterectomy.

1984'de KEA Amerika'da en çok uygulanmış damar ameliyatıdır[4].

Gerçi bu, Carotis Cerrahisinin gelişimini ve bugün artık damar cerrahisinin temel tedavi metotlarından biri olduğunu göstermekle beraber, bunu reddeden yayınlar da mevcuttur. Bunlar özellikle asemptomatik dönemdeki carotis stenozlu hastaları kapsamaktadır[5].

Diğer taraftan asemptomatik seyreden carotis stenozlarının sanıldığının aksine, çok kısa bir süre içerisinde total oklüzyona dönüştüğünü gösteren yayınlar da yapılmıştır[6]. Ayrıca strok geçirmiş hastaların %50'sinin 5 sene içinde çoğunlukla ölümle sonuçlanan yeni bir atak geçirdiğini gösteren yayınlar da mevcuttur[7].

Cerrahi tedavinin medikal tedaviye üstünlüğü kesin olarak semptomatik hastalarda gösterilmiştir [8,9].

Stenozun %50-90 arasında olduğu asemptomatik hastalarda yapılan CASANOVA[10] çalışması cerrahi tedavinin üstünlüğünü kesin olarak göstermemiş olmakla birlikte, asemptomatik hastalardaki diğer çalışmalar halen yürütülmekte olup, sonuçlar henüz açıklanmamıştır[11,12].

Biz bu çalışmamızda KEA uygulanmış hastalarımızın 5 sene sonrası sonuçlarını değerlendirdik. KEA uygulandıktan 5 sene sonrası hayatta kalma oranları ve ölüm sebepleri araştırılmış, literatürdeki diğer sonuçlarla karşılaştırılarak KEA'nın geç dönemdeki olumlu etkisi vurgulanmıştır.

Methods

Ameliyat sternokloeidomastoid kasın ön kenarına paralel bir insizyon ile yapılmış ve bütün hastalarda şant kullanılmıştır.

Arteryotomi 27 olguda primer, geri kalan 75 kalan PTFE patch kullanarak kapatılmıştır. Patch veya primer kapatma intraoperatif bulguya ve operatörün bilgi ve deneyimine bağlı olarak yapılmıştır.

Postoperatif hastaların hepsi günlük dozu 100 ile 500 mg arasında değişen oral aspirin almışlardır.

Hastaların takipleri polikliniğimizdeki kayıtlara göre yapılmış, bazı hastalarda ev doktorlarının verdikleri bilgiler esas alınmıştır. Bazı durumlarda resmî makamların bilgileri, özellikle ölüm kayıtları kaynak olarak kullanılmıştır.

Results

48 (%55.17) hasta asemptomatik, 31 (%35.63) semptomatik (GIA olan), kalan 8 (%9.20) hasta da strok geçirmiş ve kalıcı nörolojik bulguları olan hastalar idi.

27 olguda arteryotomi primer olarak, geri kalan 75 olguda PTFE Patch kullanılarak kontinü sürürlerle kapatılmıştır.

Sonuçlar

5 sene sonrası 73 hasta (%83.90) hayattadır ve strok geçirmemişlerdir. 14 hasta (%16.09) kaybedilmiştir. Ölüm nedeni 6 hastada miyokard infarktüsüdür. Bu, ölüm sebeplerinin başında gelmekte, %42.85'ini oluşturmaktadır. 4 hastada ölüm nedeni strok ve bunun sonucu gelişmiştir. Bu ölüm sebeplerinin %28.58'ini oluşturmaktadır ve bunun toplam hastalara oranı %4.59'dur. 3 hastada ölüm nedeni malign hastalıktır ve ölüm sebeplerinin %21.42'sini teşkil etmektedir. 1 hastada (%7.15) ölüm sebebi öğrenilememiştir.

87 hastada KEA sonrası 5 yılda gelişen ölümler ve sebepleri:

Discussion

Amerikan toplumunda yıllık felç oranı %0.2 olup, yarısı 5 yıl içinde ölümle sonuçlanmaktadır [2,13,14,15]

Son yıllarda klinik evrelere ve darlıkların derecelerine göre yapılan kapsamlı çalışmalarda KEA'nin yeri daha iyi anlaşılmakta ve özellikle asempotmatik hastalardaki endikasyonlar daha sağlam temellere oturtulmaktadır. NASCET çalışması %70'in üstündeki darlıklarda cerrahi tedavinin medikal tedaviye üstünlüğünü kesin olarak göstermiştir. Bu çalışmaya göre 2 sene içinde cerrahi tedavi uygulanan grupta %7 olarak gelişen nörolojik bulgular, medikal tedavinin uygulandığı grupta %25 olarak gerçekleşmiştir[9].

Perioperatif komplikasyon oranının American Heart Association'un saptadığı sınırların[3] altında olduğu çalışma grubumuzda 5 sene sonrası yaşam oranı 73 hastada %83.90 olarak saptanmıştır. Hayattaki bu hastalar strok geçirmemiş olup, kalıcı nörolojik bulguları yoktur.

Preoperatif kalıcı nörolojik bulguları olan hastalarda ise postoperatif bir kötüleşme klinik olarak saptanmamıştır. Bu hastalarda izlenen dönem içinde yeni atak gelişmemiştir.

Bizim 5 sene sonrası için hastalarımızda tespit ettiğimiz hayatta kalma oranı %83.90'dır. Bu oran bazı yayınlarda 5 sene sonrası için %81, bazı yayınlarda 8 sene sonrası için %68.9 olarak bulunmuştur[16,17] Başka bir yayında asemptomatik dönemdeki hastalarda 5 sene sonrası için %79, GIA ataklı semptomatik hastalarda %71, strok geçirmiş kalıcı nörolojik bulgulu hastalarda %64 olarak bulunmuştur[18].

Bizim çalışmamızın bulguları bu görüşleri destekler niteliktedir ve KEA'nin serebrovasküler sebeplere bağlı ölümleri azalttığı şeklindedir.

Ayrıca bu görüşünü destekleyen diğer bir bulguda grubumuzda serebrovasküler nedenlere bağlı ölümlerin ikinci sırada yer almasıdır. KEA uygulanmış hastalarda ölüm sebeplerinin başında miyokard infarktüsü gelmektedir [17,18,19].

Halbuki cerrahi tedavi görmeyen karotis stenozlu hastalarda cerebrovasküler nedenlerle bağlı ölümler ilk sırayı almaktadır [18,19].

Sonuç olarak KEA'nin izlediğimiz 5 sene içerisinde karotis stenozlu hastalarımızda serebrovasküler nedenlere bağlı ölümleri azaltarak yaşam süresini uzattığı saptanmıştır.

Bunun da, hem kişi hem de toplum yaşamına, gerek kalite, gerekse sosyo-ekonomik katkısının olacağı düşünülürse; KEA'nin daha yaygın olarak benimsenip uygulanması gerektiğini düşünüyoruz.

References

1) Kurtoğlu M, Dilege Ş, Özgür M, Genç FA: Serebrovasküler Hastalıklarda Cerrahi Yaklaşım. Damar Cerrahisi Dergisi, 3:111-117,1993.

2) Müller-Wiefel H: Carotis Chirurgie: Indikation zur Operation. Wann operieren und wann beobachten? Angio 14 Nr. 6:239-242,1992.

3) Beebe UG, Glageti GP, Deweese JA, et al: Assesing risk associated wiht carotid endarterectomy. Stroke 20:314,1989.

4) Ernst CB, Rutkow IM, Cleveland RJ, et al: Vascular Surgery in the United States. J Vasc Surg 6:611,1987.

5) Rautenberg W, Schaer V, Mess W, Hennerici M: Spontanverlauf und konservative Therapie extracranieller Karotisprozesse. in: Kriessmann A. (Eds) Aktüelle Diagnostik und Therapie in der Angiologie Thieme Verlag Stuttgart New York pp. 90-94,1988.

6) Perler BA, Burdick J F, Williams GM: Progression to total occlusion is an underrecognized complication of the medical management of carotid disease. J Vasc Surg 14:821,1991.

7) Norris JW: Risk of cerebral infarction, myocardial infarction and vascular death in patients with asymptomatic carotid disease, transient ischemic attack and stroke. Cerebrovasc Dis 2:2-5,1992.

8) European Carotid Surgery Trialist's Collaborative Group MRC European carotid surgery trial: Interim results for symptomatic patients with severe (70- 99%) or with mild (0-29%) coratid stenosis. Lancet 337:1235,1991.

9) NASCET North American Symptomatic Carotid Enderterectomy Trial: Methods, patient characteristics and progress. Stroke 22:711,1991.

10) CASANOVA Study Group: Carotid Surgery ersus medical therapic in asymptomatik carotid stenosis. Stroke 22:1229,1991.

11) Asymptomatic Carotid Artery Stenosis Study Group: Study design for randomized prospective trial of carotid endarterectomy for asymptornatic atherosclerosis. Stroke 20:844,1989.

12) A Veterans Administration Cooperative Study: Role of carotid endarterectomy for asymptomatic atherosclerosis. Stroke 17:534,1986.

13) Rutherford RB: Vascular Surgery Saunders Vol: II, pp. 1291-1472,1989.

14) Haimovici H: Vascular Surgery: Principles and techniques. ACC pp. 797-812,1989.

15) Moore WS, Mohr JP, Najafi H, Robertson JT, Stoney RJ, Toole JF: Carotid endarterectomy: Practic guidelines; Report of the ad hoc committee to the Joint Council of the Society for Vascular Surgery and the North American Chapter of the International Society for Cardiovascular Surgevy. J Vasc Surg 15:469-479, 1992.

16) Lord RS: Late survival after carotid endarterectomy for transient ischemic attacks. J Vasc Surg 1:512-519, 1984.

17) Koch G, Gutschi S, Pascher O, Sapper M, Germann R: Langzeitergebnisse der Endarteriektomie der arteria carotisinterna. Angion 13 Nr. 4:125-132,1991.

18) Neugebauer J, Kohn U: Die Lebenscrwartung nach Karotis-endarteriektomien. Angio 12 Nr. 5: 155-158, 1990

19) Vollmar J: Rekonstruktive Chirurgie der Arterien. Stuttgart New York Thieme Verlag pp. 427,1982.