Patients younger than 70 years old with a hemoglobin level of 7 gr/100 ml or less, and patients over 70 years with a hemoglobin level of 8 gr/100 ml or less received blood transfusion through out the study. The volume retransfused to the study group was 597±77.8 ml with a mean hematocrit value of 26.3±3.5 %. There were no deaths. No patients needed re-expoloration for bleeding. There were no post-operative complications. 46 patients (92%) did not receive any blood or blood products and 4 patients (8%) needed only 1 unit of homologous red cell transfusions in retransfusion group; whereas 13 patients (26%) needed 1 unit and 3 patients received 2 units of homologous red cell transfusions in control group (p=0.008). At discharge, the mean hematocrit value was statistically higher in retransfusion group compared with the control group. There was an important reduction in blood usage with the use of this nonpharmacological, simple, inexpensive, and safe method of blood conservation.
Tablo 2' de gösterilen intraoperatif değişkenlerin (greft sayısı, internal torasik arter, sol radial arter ve safen ven kullanımı, kros klemp zamanı, kardiyopulmoner baypas zamanı) değerlendirilmesinde de yine istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0.05) . Çalışma grubuna postoperatif 1 saat içinde oksijenatör ve tubing sette kalan ortalama 597cc. ±77. 8 ml otolog kan verildi. Bu otolog kanın içerdiği hematokrit miktarı %26. 3±3. 4, hemoglobin miktarı 8.8±1.1g/100ml olarak bulundu. Hastaların drenaj miktarları çalışma grubunda 12 saatte ortalama 553±195 ml. (200-1100 ml), kontrol grubunda yine 12 saatte 524±224 ml. (250-950 ml.) olarak saptandı (p>0.05). Homolog kan kullanımına bakıldığında çalışma grubunda sadece 4 hastaya birer ünite (%8 hasta) banka kanı kullanılırken, 46 hasta [%92] kan transfüzyonu almadan taburcu edildi. Kontrol grubunda ise 16 hasta (%32) homolog kan aldı. 13 hastada 1 ünite, 3 hastada 2 ünite olmak üzere toplam 19 ünite kan kullanıldı. Banka kanı almadan taburcu olan hasta sayısı 34 (%68) olarak belirlendi. Homolog kann kullanımı dikkate alındığında çalışma grubunun lehine istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmektedir (p<0.008) (Tablo 3). Taze donmuş plazma kullanımında ise çalışma grubunda bir hastaya bir ünite kullanılırken, kontrol grubunda dört hastaya birer ünite kullanıldı ve iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05) (Tablo 3).
4) Moradpour D, Wands Jr: Understanding hepatitis B virus infection. N Engl J Med 1995;332:1092-3.
6) Ulusal kan merkezleri ve transfüzyon tibbi kurs kitapçığı 1997;197.
7) Alter MJ: Epidemiology of hepatitis C in the West Semin Liver Dis. 1995;15;5-14.
13) Scot WJ, Kessler R, Wernly JA: Blood conservation in cardiac surgery. Curr Rev 1990;50:843-51.