Çalışma planı: On sekiz adet Wistar albino cinsi erkek sıçan randomize olarak üç gruba ayrıldı: DOBE (100 mg/kg/gün), MPFF (100 mg/kg/gün) ve kontrol grubu. On beş dakikalık iskemiden önce ve sonra kalpler iki kez 25 dakika perfüze edildi. Koroner perfüzatlarda kreatin kinaz, laktat dehidrogenaz, troponin I ve miyoglobin seviyeleri, miyokard doku örneklerinde ise malondialdehid ve glutatyon düzeyleri analiz edildi. Ortalama P (koroner arterleri perfüze eden ortalama basınç), PP (pik sistolik basınç), (+)dp/dtmax (kontraksiyon kuvvetinin zamanla değişimi), (–)dp/dtmax (relaksasyon kuvvetinin zamanla değişimi), PP'ye ulaşılana kadar geçen süre, ejeksiyon zamanı ve kontraksiyon zamanı hesaplandı.

Bulgular: DOBE grubunda reperfüzyonun 1. ve 5. dakikalarındaki ortalama ‘p' değerleri kontrol grubundakilerden anlamlı derecede düşük idi; ayrıca 15., 20. ve 25. dakikalarda PP, (+)dp/dtmax ve (–)dp/dtmax ölçümleri ise kontrol grubundakilerden anlamlı derecede yüksek bulundu. MPFF grubunda ise (–)dp/dtmax değeri reperfüzyonun 5. dakikasında kontrol grubundakilere göre anlamlı ölçüde daha yüksek idi.

Sonuç: DOBE iskemi ve reperfüzyon sonrası miyokard fonksiyonlarını iyileştirmede yararlıdır.