Çalışma planı: Eylül 2010 - Mart 2015 tarihleri arasında kliniğimizde karotis darlığı tanısı ile ameliyat edilen toplam 135 hasta (103 erkek, 32 kadın; ort. yaş 68.3 yıl; dağılım 46-92 yıl) karşı taraf arterde tıkanıklık varlığına göre iki gruba ayrıldı. Endarterektomi uygulanan karotis arterinin karşı tarafında tıkanıklık olan 32 hasta ile karşı tarafında tıkanıklık olmayan 103 hasta ile karşılaştırıldı. Her iki grubun başlangıç demografik özellikleri, risk faktörleri, cerrahi teknik tipi, ameliyat sonrası erken dönem morbidite ve mortalite sonuçları karşılaştırıldı.

Bulgular: Her iki grup demografik ve ameliyat sırası özellikler açısından benzerdi. Her iki grup arasında ameliyat sonrası hem nörolojik [karşı taraf karotis arterde oklüzyonu (CO) olan grup %6.3, kontrol grubu %6.8, p=0.638] hem nörolojik olmayan komplikasyon (CO grubu %15.6, kontrol grubu %12.6, p=0.430) açısından istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. İki grupta da hastane kalış süresi arasında istatistiksel fark yok iken; tıkanıklık olan grupta yoğun bakım kalış süresi anlamlı uzun idi (p=0.029). Ameliyat sonrası mortalite açısından gruplar arasında (CO grubu %0, kontrol grubu %1, p=0.763) anlamlı fark saptanmadı.

Sonuç: Karşı taraf karotis arter tıkanıklığı olan hastalarda serebral kan kaynağının sınırlı olması nedeniyle yüksek morbidite ve mortalite görüleceği düşünülse de özellikle ameliyat sonrası nörolojik komplikasyon açısından anlamlı bir artış görülmedi. Bu nedenle, karotis endarterektomisi uygulanacak hastalarda karşı taraf tıkanıklığının cerrahi açıdan ek bir risk oluşturmadığı kanaatindeyiz.