Çalışma planı: Ocak 2016 - Aralık 2016 tarihleri arasında, endobronşiyal ultrasonografi eşliğinde transbronşiyal iğne aspirasyon biyopsisi ile 119 ardışık hastadan (69 erkek, 50 kadın; ort. yaş 63.2±12.4 yıl; dağılım 16-86 yıl) toplam 221 lenf nodu çalışmaya alındı. Lenf nodları işlem öncesinde elastografi ile renklerine göre dört kategoride skorlandı. Gerginlik oranı, üç ölçüm sonrasında ilgili bölgeye göre hesaplandı.

Bulgular: Hastaların 93"üne endobronşiyal ultrasonografi eşliğinde transbronşiyal iğne aspirasyon biyopsisi ile malignite tanısı konuldu. Benign ve malign lenf nodlarının ortalama skoru sırası ile 2.2±1.0 ve 3.2±1 idi (p<0.001). Lenf nodunun skoru ve lenf nodunun çapı, gerginlik oranı ve florodeoksiglukoz alım değeri arasında pozitif bir ilişki vardı (p<0.01). Lenf nodu skorunun ?3"lük eşik değeri ile malignite için duyarlılık %79 ve özgüllük %60 idi. Malign ve benign lenf nodlarının ortalama gerginlik oranı sırası ile 22.2±30.1 ve 5.2±1.7 idi (p<0.001). Gerginlik oranının ?2.47"lik eşik değeri ile malignite duyarlılığı %75 ve özgüllüğü %65 idi. Pozitron emisyon tomografisi ve lenf nodu skoru veya gerginlik oranı birlikte kullanıldığında, malignite duyarlılığı sırası ile %80.4 ve %61.2 ve özgüllüğü %80 ve %70.3 idi.

Sonuç: Endobronşiyal ultrasonografi elastografi, lenf nodu malignitelerini öngörmede yararlıdır. Pozitron emisyon tomografisi ile birlikte kullanıldığında, malignite özgüllüğü ve pozitif öngördürücü değeri artar.