Çalışma planı: Otuz iki adet Wistar Albino cinsi sıçan rastgele ve eşit sayıda dört gruba (n=8) ayrıldı: Kontrol (sham laparatomi), kontrol + Β-glukan, aortik İR ve aortik İR + Β-glukan. Aortik İR uygulanan iki grupta, İAA'ya mikrovasküler klemp konularak 120 dakika iskemi ve sonrasında klemp kaldırılarak 120 dakika reperfüzyon uygulandı. Çalışma öncesinde, Β-glukan 50 mg/kg/gün dozunda 10 gün süre ile günde iki kez oral intragastrik gavaj yoluyla uygulandı. Derin anestezi altında sıçanların yaşamı sonlandırıldı ve böbrek dokuları çıkarıldı. Doku malondialdehid (MDA), süperoksit dismutaz (SOD), katalaz ve miyeloperoksidaz (MPO) düzeyleri ölçüldü ve böbrek doku örnekleri histopatolojik olarak incelendi.

Bulgular: Biyokimyasal analiz; Β-glukan ile böbrek doku MDA, SOD, katalaz ve MPO seviyelerinde anlamlı azalma sağlanırken (aortik İR ile karşılaştırıldığında p<0.05), aortik İR ile anlamlı yükselme olduğunu gösterdi (kontrolle karşılaştırıldığında p<0.05). Histopatolojik olarak aortik İR grubunda; fokal glomerüler nekroz, Bowman kapsülü dilatasyonu, tübüler epitelyal dejenerasyon, tübüler epitelyal nekroz, tübüler dilatasyon, interstisyel inflamatuvar infiltrasyon ve konjesyon kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (kontrolle karşılaştırıldığında p<0.05). Bununla birlikte, aortik İR + Β-glukan grubunda bu parametrelerin hepsinde aortik İR grubuna göre anlamlı düşüklük saptandı (aortik İR ile karşılaştırıldığında p<0.05).

Sonuç: Bu deneysel çalışmanın sonuçları Β-glukanın sıçanlarda infrarenal aortik İR'nin indüklediği böbrek hasarını azalttığını göstermektedir. Beta-glukanın oksidatif stresi, lipid peroksidasyonu ve lökosit infiltrasyonunu azaltabileceğini düşünmekteyiz.